Metody leczenia niepłodności
inseminacja i in vitro

In vitro IVF to klasyczna metoda zapłodnienia pozaustrojowego polegająca na stymulacji hormonalnej owulacji, pobraniu komórek jajowych w drodze punkcji, a następnie ich umieszczeniu w specjalnym medium wraz z wcześniej przygotowanymi, wzmocnionymi plemnikami. Dzięki temu plemniki mogą w sposób naturalny dotrzeć do komórki jajowej i przeniknąć przez jej błonę.

Podczas punkcji pobiera się od kilku do nawet 25 (średnio 6–8) komórek jajowych. W zależności od Twojego wieku, ilości pobranych komórek oraz ustaleń z lekarzem prowadzącym zapładniane są wszystkie komórki lub 2-5. Niewykorzystany materiał biologiczny jest witryfikowany (zamrażany) i przechowywany do późniejszego wykorzystania.

Nasienie jest poddawane zabiegom przepłukiwania (metodą swim-up lub filtracji w gradiencie Percollu) i wirowania (oddzielenie od pozostałych składników płynu nasiennego). W efekcie uzyskiwane są plemniki o prawidłowej budowie, największej żywotności i ruchliwości, a co za tym idzie najwyższej jakości. Przygotowane męskie gamety zawieszane są w specjalnie do tego przeznaczonych mediach, bogatych w substancje odżywcze, albuminy, elektrolity, a także substancje bakteriostatyczne i bakteriobójcze, co zdecydowanie poprawia ich przeżywalność i ułatwia przygotowanie do zapłodnienia (przyspiesza kapacytację, reakcję akrosomalną).

Zapłodnione komórki są umieszczane w specjalnym „inkubatorze”, gdzie w warunkach zbliżonych do fizjologicznych dochodzi do podziału komórki i rozwoju zarodka. Na bieżąco oceniamy i monitorujemy ich rozwój. Gdy osiągną stadium blastocysty następuje transfer 1-2 zarodków do jamy macicy. Niewykorzystane zarodki są witryfikowane i przechowywane do wykorzystania przy kolejnej procedurze.

Metoda ta wiąże się jednak ze zdecydowanie niższą skutecznością w odniesieniu do metody ICSI, która opiera się o mikroskopową ocenę plemników i iniekcyjne podanie najlepszego do komórki jajowej. W IVF nie decydujemy, który plemnik zapłodni komórkę jajową i czy dojdzie do zapłodnienia. Jest to naturalna selekcja tylko w warunkach laboratoryjnych.

W 12 dobie po transferze możesz oznaczyć poziom Bhcg. Dopiero ten wynik jest wiarygodny. Badanie możesz wykonać u nas lub w dowolnej placówce. Pamiętaj by powiadomić nas o wyniku! Lekarz zaleci Ci dalsze postępowanie.

Metoda zapłodnienia pozaustrojowego  ICSI polega na bezpośrednim wstrzyknięciu wybranego, pojedynczego plemnika do komórki jajowej przy użyciu mikroigły. Zastosowanie metody ICSI zdecydowanie zwiększa szanse na zapłodnienie komórek jajowych, szczególnie przy słabych parametrach nasienia. Przygotowanie, punkcja oraz pobranie komórek jajowych odbywa się analogicznie jak przy tradycyjnej IVF, z tą tylko różnicą, że do zapłodnienia na każdą komórkę jajową wykorzystywany jest jeden plemnik.

Metoda wspomaganego rozrodu IMSI opiera się na metodzie ICSI, w której dodatkowo wykorzystuje się większe niż standardowo powiększenie optyczne. Dzięki tej zaawansowanej technologii embriolog ma możliwość bardzo dokładnej oceny budowy morfologicznej plemnika oraz wybór tego najlepszego pod względem budowy i ruchliwości.

Metoda zapłodnienia PICSI opiera się na metodzie ICSI, w której selekcja plemników polega na ich ocenie morfologicznej oraz zdolności wiązania z hialuronianem. Plemniki, które wiążą się z hialuronianem są dojrzałe i gotowe do zapłodnienia komórki jajowej.

In vitro z adopcją komórki jajowej dawczyni to rozwiązanie dla par, u których zdiagnozowano problem z płodnością po stronie kobiety. Celem programu jest umożliwienie posiadania potomstwa poprzez zapłodnienie komórki jajowej dawczyni nasieniem Twojego partnera lub anonimowego dawcy (w przypadku obustronnej niepłodności). Wyboru dawczyni dokonuje się na podstawie fenotypu, czyli zestawu cech biologicznych i genetycznych, takich jak budowa ciała, kolor oczu i włosów, grupa krwi, na takich samych warunkach dokonuje się doboru dawcy.

Jak przebiega proces in vitro z adopcją komórki jajowej?

1. Pierwsza wizyta to przeprowadzenie badań i zaplanowanie leczenia. Twój partner oddaje nasienie do diagnostyki oraz zamrożenia. Przechodzi również badania w kierunku wykluczenia chorób zakaźnych. Jeśli wynik jest ujemny jego nasienie może zostać wykorzystane do zapłodnienia komórki jajowej dawczyni. Wypełniacie ankietę dotyczącą Waszych cech fenotypowych na podstawie których dokonujemy wyboru dawczyni.
2. Otrzymasz informację telefoniczną z kliniki o punkcji dawczyni, a po około 5 dniach dowiesz się o liczbie powstałych zarodków.
3. Podczas kolejnej wizyty Pacjentka otrzymuje leki, które przygotują endometrium na przyjęcie zarodka.
4. Nastepne wizyty mają na celu ocenę prawidłowości rozwoju endometrium. Oceniamy również stężenia hormonów płciowych. Wtedy też zostaje wyznaczona data transferu, podczas którego jeden lub dwa zarodki podane zostaną do Twojej macicy.
5. W 12 dobie po transferze możesz oznaczyć poziom Bhcg. Dopiero ten wynik jest wiarygodny. Badanie możesz wykonać u nas lub w dowolnej placówce. Pamiętaj by powiadomić nas o wyniku! Lekarz zaleci Ci dalsze postępowanie.

In vitro z adopcją nasienia to rozwiązanie dla par, u których zdiagnozowano problem z płodnością po stronie męskiej. Celem programu jest umożliwienie posiadania potomstwa poprzez zapłodnienie Twojej komórki jajowej nasieniem dawcy. Wyboru dawcy dokonuje się na podstawie Waszego fenotypu, czyli zestawu cech biologicznych i genetycznych.

Jak przebiega proces in vitro z adopcją nasienia?

1. Pierwsza wizyta to przeprowadzenie badań i zaplanowanie leczenia. Celem stymulacji owulacji jest uzyskanie większej niż w cyklu naturalnym liczby dojrzałych komórek jajowych. Określane są też Wasze cechy fenotypowe niezbędne do dobrania odpowiedniego dawcy.
2. Po przeprowadzeniu stymulacji przeprowadzana jest punkcja. Pobrane komórki jajowe zostają zapłodnione nasieniem dawcy.
3. Po około 5 dniach otrzymacie informację z kliniki o liczbie powstałych zarodków.
4. Kolejne dwie wizyty mają na celu ocenę endometrium. Zostaje wyznaczona data transferu, podczas którego jeden lub dwa zarodki podane zostaną bezpośrednio do macicy.
5. W 12 dobie po transferze możesz oznaczyć poziom Bhcg. Dopiero ten wynik jest wiarygodny. Badanie możesz wykonać u nas lub w dowolnej placówce. Pamiętaj by powiadomić nas o wyniku! Lekarz zaleci Ci dalsze postępowanie.

Adopcja zarodka to rozwiązanie dla pacjentów, którzy nawet wykorzystując najnowocześniejsze metody leczenia niepłodności nie mogą posiadać własnego potomstwa. Proces adopcji zarodka bardzo często jest poprzedzony próbami in vitro z użyciem własnych komórek, ale bywa i tak, że są bezpośrednie wskazania do adopcji prenatalnej zarodka – np. choroby genetyczne par lub leczenie onkologiczne.

Na adopcję zarodka najczęściej decydują się pary, u których problem niepłodności dotyczy obojga partnetów. Jeżeli problem dotyka tylko jedną ze stron – możliwa jest adopcja komórki jajowej bądź wykorzystanie nasienia dawcy. Podobnie, jak przy adopcji gamet dobór odbywa się na podstawie cech fenotypowych starającej się pary. Cała procedura jest anonimowa, a więc nie ma możliwości poznania dawcy, czy dawczyni. W przypadku adopcji zarodka żadne z rodziców nie przekazuje swojego materiału biologicznego.

1. Pierwsza wizyta to przeprowadzenie badań i zaplanowanie leczenia oraz określenie Waszych cech fenotypowych.
2. Podczas drugiej wizyty otrzymasz leki, które poprawią Twoją płodność i przygotują endometrium na przyjęcie zarodka.
3. Trzecia i czwarta wizyta ma na celu ocenę prawidłowości rozwoju endometrium. Wtedy też zostaje wyznaczona data transferu, podczas którego jeden lub dwa zarodki podane zostaną bezpośrednio do macicy.
4. Po 11-12 dniach od transferu możesz wykonać test ciążowy. Pamiętaj, aby koniecznie poinformować nas o wyniku!
5. W 12 dobie po transferze możesz oznaczyć poziom Bhcg. Dopiero ten wynik jest wiarygodny. Badanie możesz wykonać u nas lub w dowolnej placówce. Pamiętaj by powiadomić nas o wyniku! Lekarz zaleci Ci dalsze postępowanie.