Czym różni się ciąża z in vitro od ciąży naturalnej?

Czasem zapłodnienie pozaustrojowe jest ostatnią szansą w staraniach o dziecko. Każda pomyślnie zakończona procedura in vitro jest wielkim sukcesem naszej Kliniki Płodności, który niesie poczucie spełnienia i radość. Te emocje są jeszcze większe u przyszłych rodziców, którzy często oprócz szczęścia odczuwają różne obawy. Wśród nich są pytania o to, czym różni się ciąża z in vitro od ciąży naturalnej? Czy jest od niej trudniejsza?

Przygotowania kobiety do ciąży

Największa różnica pomiędzy ciążą z in vitro a naturalną dotyczy przygotowania. Jest to bardzo ważny etap, który w przypadku procedury in vitro jest znacznie bardziej skomplikowany.

Zdrowy tryb życia i suplementacja

Kiedy kobieta planuje zajść w ciążę naturalnie, stara się prowadzić zdrowy tryb życia i prawidłowo odżywiać. Powinna też przynajmniej trzy miesiące przed rozpoczęciem starań o dziecko zacząć suplementować kwas foliowy. To wystarczy, aby stworzyć optymalne warunki do ciąży.

Stymulacja przed in vitro i kolejne kroki

Kiedy natomiast o ciążę stara się kobieta podchodząca do procedury in vitro, musi przejść szereg skomplikowanych procedur. Rozpoczyna je stymulacja hormonalna, która ma przygotować komórki jajowe do pobrania (punkcja), a błonę śluzową macicy (endometrium) do przyjęcia zarodka. Zapłodnienie komórki jajowej odbywa się w laboratorium embriologicznym. Następny krok to wyznaczenie daty transferu – czyli przeniesienia powstałych zarodków do macicy. Do tego czasu kobieta powinna przyjmować progesteron, który ułatwia zagnieżdżenie się zarodka w endometrium.

Obliczanie wieku ciąży

Bardzo trudno jest ustalić dokładny termin poczęcia, do którego doszło w sposób spontaniczny. Dlatego za początek ciąży naturalnej uznaje się datę ostatniej miesiączki. Inaczej jest z ciążą z in vitro, którą oblicza się od dnia zapłodnienia komórki jajowej w laboratorium.

Prowadzenie ciąży z in vitro

Pomiędzy prowadzeniem ciąży z in vitro a ciąży naturalnej nie ma zasadniczych różnic. W obu przypadkach pacjentka pozostaje pod opieką ginekologa-położnika, wykonuje standardowe dla danego trymestru badania i stosuje się do ogólnych zaleceń dla kobiet ciężarnych.

Opieka specjalisty w leczeniu niepłodności

Ważne jest jednak, by pacjentka po in vitro, przynajmniej w tym początkowym okresie, który jest najbardziej stresujący ze względu na swój charakter, była w dalszym ciągu pod opieką swojego lekarza ginekologa – specjalisty od leczenia niepłodności. Wizyty położnicze realizowane u tego samego lekarza zagwarantują komfort psychiczny i fachową opiekę. Lekarz prowadzący najlepiej zna indywidualny przypadek, wie kiedy należy odstawić leki lub które warto kontynuować i zaleci odpowiednie postępowanie w przypadku ewentualnych, niespodziewanych komplikacji.

Aspekty fizjologiczne

Pod względem fizjologicznym ciąża z in vitro i naturalna przebiegają tak samo. Proces zapłodnienia pozaustrojowego nie wpływa na przebieg ciąży i nie zwiększa ryzyka wystąpienia powikłań (w tym powikłań okołoporodowych). Pewne ryzyko pojawia się w przypadku ciąży mnogiej, ale nie jest zależne od sposobu poczęcia. Organizm kobiety, która spodziewa się więcej niż jednego dziecka, jest bardzo obciążony, bez względu na to, czy ciąża powstała z zapłodnienia naturalnego czy pozaustrojowego.

Poród po in vitro

Polskie Towarzystwo Ginekologiczne dopuszcza, aby ciężarne po in vitro mogły wykonać cesarskie cięcie na życzenie. Jednak w praktyce położniczej wskazania do porodu operacyjnego ustala się na tych samych zasadach, jak w przypadku ciąż naturalnych.

Jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań, poród po in vitro drogami natury jest możliwy, ale tylko dla ciąż jednopłodowych. Występowanie ciąży mnogiej, bez względu na drogę zapłodnienia, oznacza poród wysokiego ryzyka i najczęściej konieczność wykonania cesarskiego cięcia. Wskazaniem do porodu operacyjnego jest ponadto wiek kobiety oraz długi okres leczenia niepłodności.