In vitro z komórki dawczyni - dar serca kobiety dla kobiety

Adopcja komórki jajowej może być jedyną nadzieją i rozwiązaniem problemu niepłodności dla kobiety marzącej o dziecku. Pomimo tego, że kwestia adopcji komórek rozrodczych budzi wątpliwości etyczne, to wielu lekarzy traktuje ją jako naturalna metodę leczenia niepłodności, podobnie jak transplantologię. Jednak nie można polemizować z faktem, że oddanie przez kobietę swojej komórki jajowej innej kobiecie jest wielkim darem, który zmienia życie. Bez tego daru kobieta pragnąca dziecka nie mogłaby doświadczyć ciąży ani porodu.

Kto może skorzystać z in vitro z wykorzystaniem komórki dawczyni?

Na zabieg in vitro z komórką jajową dawczyni decydują się pary, które nie mogą posiadać własnego biologicznego potomstwa. To rozwiązanie jest stosowane szczególnie w sytuacji, gdy problem niepłodności został zdiagnozowany po stronie kobiety i jest związany z brakiem rezerwy jajnikowej, obniżoną funkcją jajników, przedwczesnym wygaśnięciem czynności jajników bądź leczeniem onkologicznym. Zapłodnienie pozaustrojowe z wykorzystaniem komórki dawczyni jest możliwe także w przypadku, kiedy kobieta jest obciążona chorobami genetycznymi, ma usunięte jajniki lub poprzednie próby zapłodnienia in vitro były nieskuteczne.

Jakie są korzyści?

Do przeprowadzenia zabiegu in vitro wykorzystuje się zarówno świeże jak i zamrożone metodą witryfikacji gamety. Użycie tych zamrożonych pozwala znacznie skrócić czas oczekiwania biorczyni. Dla kobiet, które nie mogą posiadać własnego biologicznie potomstwa ta leczenie niepłodności tą metodą ma szczególne znaczenie. Przede wszystkim dziecko będzie posiadać 50% genów od ojca, gdyż do zapłaodnienia będzie użyte jego nasienie, a doświadczenie ciąży pozwala kobiecie na wczesne budowanie więzi z nienarodzonym jeszcze dzieckiem. Co więcej przepisy polskiego prawa mówią o tym, że matką dziecka jest kobieta, która je urodziła.

Przebieg in vitro z komórką dawczyni

Zakwalifikowanie biorczyni do zabiegu in vitro z komórką jajową dawczyni to pierwszy etap w tym złozynym procesie. Na podstawie wykonanych badań, przeprowadzonego wywiadu i analizy wyników wydawane jest orzeczenie o stanie zdrowia. W przypadku, gdy wcześniejsze metody leczenia niepłodności okazały się nieskuteczne, a komórki jajowe pacjentki lub ich brak, nie dają szans na ciążę, wówczas zostaje ona zakwalifikowana do zabiegu z użyciem komórek jajowych anonimowej dawczyni.

Drugim etapem jest wybór dawczyni, którego dokonuje się na podstawie fenotypu. Brane są wtedy pod uwagę takie informacje jak: · Rasa · Pochodzenie etniczne · Masa ciała · Budowa ciała · Kolor włosów · Kolor oczu · Grupa krwi · Inne informacje (podane w profilu dawczyni)

W trzecim etap biorczyni jest przygotowywana do zabiegu zapłodnienia pozaustrojowego. Aby zabieg mógł zakończyć się sukcesem należy przygotować błonę śluzową macicy na przyjęcie zarodka. Zabieg można przeprowadzić na cyklu naturalnym lub cyklu, który wspomaganym jest stymulacją hormonalną. Wówczas podawane są pacjentce odpowiednie leki.

Etapem czwartym jest przeprowadzenie zapłodnienia metodą in vitro. Mężczyzna w odpowiednim momencie jest proszony o oddanie nasienia do jałowego pojemnika. Odbywa się to w specjalnie przygotowanym do tego celu pomieszczeniu na terenie Kliniki. Następnie w laboratorium embriologicznym komórka dawczyni zostaje zapłodniona nasieniem partnera biorczyni. Zapłodnione komórki jajowe są przenoszone do inkubatorów, gdzie przez kolejne 2 do 5 dni rozwijają się zarodki.

Piąty etap to transfer. Polega na przeniesieniu do jamy macicy kobiety powstałych zarodków. Jeżeli kobieta jest młoda (tzn. nie ukończyła 35 lat) lub wcześniej przechodziła udane zabiegi in vitro, to w takiej sytuacji najczęściej podawany jest jeden zarodek, by zmniejszyć ryzyko rozwinięcia się ciąży mnogiej. Natomiast w przypadku, gdy kobieta jest starsza, i tym samym ma niższe szanse na zająsie w ciążę, dla podniesienia skuteczności zabiegu mogą zostać podane dwa zarodki. Transfer polega na przeniesieniu za pomocą cienkiego cewnika bezpośrednio do jamy macicy powstałych zarodków. O ilości transferowanych zarodków decyzję podejmuje lekarz wspólnie z pacjentami.

Kim są dawczynie komórek jajowych?

Dawczyniami komórek jajowych mogą zostać młode kobiety. Są one w pełni świadome swojej decyzji i rozumieją sytuację par zmagających się z niepłodnością, dlatego decydują się oddać własne komórki jajowe, by umożliwić innym parom zostanie rodzicami. Te kobiety są już matkami i urodziły zdrowe dzieci. Kobiety chcące zostać dawczyniami muszą spełnić szereg kryteriów. Po pierwsze bardzo dokładnie jest weryfikowany stan zdrowia przyszłej dawczyni - sprawdzane są ewentualne obciążenia genetyczne, a także wyniki badań wirusologicznych. Procedura pozyskiwania komórek jajowych jest wieloetapowa, wymaga wypełnienia odpowiednich formularzy, wywiadu medycznego, konsultacji lekarskiej oraz szczegółowych badań. Są one niezwykle istotne, ponieważ Klinika musi mieć pewność, że nie ma żadnych przeciwskazań, by pobrać komórki jajowe, które zostaną przekazane potencjalnej biorczyni.

Dawczyni, która przeszła proces kwalifikacji zostaje poddana stymulacji hormonalnej. W tym czasie monitoruje się wzrost pęcherzyków jajnikowych. Pobranie komórek jajowych podczas zabiegu punkcji jajników to ostatni etap.

Czy można poznać dawczynię?

Para decydująca się na adopcję komórki jajowej często chciałaby poznać dawczynię. Jednak wybór dawczyni na podstawie zdjęcia czy spotkanie z nią nie są możliwe. Zgodnie z obowiązującą ustawą o leczeniu niepłodności dane dawczyń są niejawne. Takie postępowanie ma gwarantować anonimowość zarówno dawczyni jak i biorczyni. Takie same przepisy są stosowane w przypadku dawców nasienia.

Wybór dawczyni jest więc dokonywany na podstawie grupy krwi oraz podobieństwa fenotypu. Weryfikowane są cechy anatomiczne, takie jak np. budowa ciała, kolor oczu czy włosów, waga oraz wzrost.