Frenuloplastyka - plastyka krótkiego wędzidełka napletka

Zabieg wykonywany w leczeniu krótkiego wędzidełka - łac. frenulum breve.

Wędzidełko jest trójkątnym fałdem skóry pomiędzy brzuszną powierzchnią żołędzi a napletkiem. Zbyt krótkie wędzidełko powoduje trudności podczas zsuwania napletka z żołędzi, może powodować ból podczas stosunków płciowych oraz brzuszne skrzywienie prącia. Często dochodzi do naderwania krótkiego wędzidełka podczas stosunku płciowego skutkującego znacznym krwawieniem. Wielokrotne naderwania wędzidełka powodują jego zbliznowacenie i nasilenie dolegliwości.

Frenuloplastyka jest zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu miejscowym i przewodowym u podstawy prącia. Kolejnym etapem zabiegu jest poprzeczne nacięcie wędzidełka i jego plastyka polegająca na odpowiednim zeszyciu brzegów rany. W tym celu wykorzystuje się szwy wchłanialne, których nie trzeba usuwać.

Stulejka

Napletek - jest fałdem skóry prącia, który w warunkach fizjologicznych pokrywa żołądź.

Stulejka jest chorobą polegającą na utrudnionym lub całkowicie niemożliwym odprowadzeniu napletka, spowodowanym jego zwężeniem.

Stulejka u dorosłych może być: wrodzona - u pacjentów z nierozpoznaną, nie leczoną lub źle leczoną stulejką w okresie dziecięcym, nabyta - spowodowana przewlekłymi stanami zapalnymi napletka.

Utrudnione odprowadzanie napletka przyczynia się do zaniedbań higienicznych wynikających z rzadszego mycia żołędzi spowodowanego bólem przy odprowadzaniu napletka. Nieprawidłowa higiena prowadzi do powstania stanów zapalnych żołędzi i napletka, które z kolei sprzyjają powstaniu stulejki, które dodatkowo utrudniają jego odprowadzanie.

Forsowne odprowadzanie napletka powoduje pękanie skóry co w połączeniu z przewlekłym stanem zapalnym prowadzi do powstawania blizn. Nawracające pęknięcia skóry napletka drażnionego przewlekle przez mocz i mastkę powodują coraz to większe spustoszenia. W skrajnych przypadkach zgłaszają się pacjenci z całkowicie zarośniętym otworem napletka. Pacjenci z cukrzycą mają większą tendencję do zakażeń napletka i żołędzi.

Przewlekłe drażnienie żołędzia przez pogrubiały napletek może prowadzić do powstania raka prącia, pozapalnego zwężenia ujścia zewnętrznego cewki lub nawracającego zapalenia cewki moczowej.

Leczenie stulejki w zależności od stopnia zaawansowania polega na:

• okrężnym wycięciu zwężonego fragmentu napletka
• wykonaniu chirurgicznej plastyki napletka

Podobnie jak frenuloplastyka, zabieg ten wykonywany jest standardowo w znieczuleniu miejscowym i przewodowym u podstawy prącia.

Żylaki powrózka nasiennego

Żylakami powrózka nasiennego nazywamy patologiczne poszerzenie naczyń żylnych tworzących splot wiciowaty, który odprowadza krew żylną z jądra i tworzy żyłę jądrową. Powrózek nasienny to określenie wszystkich struktur przebiegających z jądra przez kanał pachwinowy do moszny. Można go zbadać przez skórę moszny - grubość powrózka nasiennego odpowiada mniej więcej grubości małego palca. W skład powrózka nasiennego wchodzi: nasieniowód, naczynia zaopatrujące nasieniowód, tętnica jądrowa, splot wiciowaty, mięsień dźwigacz jądra, naczynia zaopatrujące mięsień dźwigacz jądra, gałąź płciowa nerwu płciowo-udowego.

Żylaki powrózka nasiennego występują u około 11% dorosłych mężczyzn a ich częstość występowania wzrasta do 30-40% wśród mężczyzn z nieprawidłowymi wynikami nasienia. Ponad 95% żylaków powrózka nasiennego występuje po stronie lewej, czasami występują obustronnie, znacznie rzadziej tylko po stronie prawej. Zależności te wynikają z budowy anatomicznej mężczyzny.

Żylaki powrózka nasiennego są zaliczane do jednej z najczęstszych przyczyn zaburzenia jakości nasienia. U podstaw tej patologii leży zwiększenie temperatury jądra. Wyeliminowanie żylaków powoduje znaczne poprawienie parametrów nasienia, zwiększające szanse zapłodnienia.

Leczenie żylaków powrózka nasiennego polega na operacyjnym podwiązaniu i przecięciu żyły jądrowej. Zabieg ten wykonuje się w znieczuleniu ogólnym.

Chirurgiczna biopsja jądra – TESE (testicular sperm extraction)

Zabieg polegający na uzyskaniu niewielkiego fragmentu jądra, który pozwoli na histopatologiczną ocenę zaburzeń płodności oraz uzyskanie plemników zdolnych do zapłodnienia komórki jajowej. Zabieg ten pozwala na uzyskanie zapłodnienia w najbardziej zaawansowanych przypadkach zaburzeń płodności męskiej. Wykonywany jest w znieczuleniu przewodowym (blokada powrózka nasiennego) oraz miejscowym (znieczulenie skóry moszny) przez doświadczonego urologa.